Etiket arşivi: Sümeyye KEŞÇİ

Bir tür bağımlıyım ben… Yüreğim yüreğine bağımlı, Gözlerim bakışlarına, Sevincim gülüşüne bağımlı Nefesim varlığına. Zor kabulüm, Ellerine tutunarak yaşayabiliyor olmak zor. Düşünsene! Yoksan yokum. Içimde uçurum! Varsan evlere şenlik gönlüm. Bir sözün gökkuşağının yedi rengi göğümde Gözlerim aksinle ışıl ışıl … Okumaya devam et →

Beklemek adımla eş yazgımda, İçimde sızım sızım hasret yarası. Yorgunum, mecalim yok, Gel! Umut doldurmaz artık kadehimizi. Aklımla oynama, yeter! Ben bilmez miyim seni… Zorlasan da yüreğinin yokuşlarını, Aklın bana kaçar yine kuytularda, Sarhoşluğumda konuğum olur. Söyleşiriz fotoğrafın başında. Gelişini … Okumaya devam et →

Alışılır yanı yokmuş sensizliğin. Her nefeste kalbe acının mührü işlenir. Yatak döşek yatırır mı, hayattan koparır mı? Yok öyle değil! Son nefese yakın, kendinden uzak. Bu bildiğin adım adım intihar… Sümeyye KEŞCİ