Kategori arşivi: Emre KARACA

Gel…

Menekşelerin rengi karıştı bu gün rüzgarlara. Onlar mor, onlar pembe, onlar sen renginde. Gökyüzünün mavisini evlatlık edinmişçesine bakıyor gözlerin. Bulutlar kokuna sarılmış özleminden. Sağ omzundan doğmuş sanki güneş, öylesine iç yakar. Tabiat adımlarına serilmiş besbelli. Saçların dalgalandığında pusuyor bir köşeye … Okumaya devam et

Emre KARACA, Şair Durağı kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | Gel… için yorumlar kapalı

Eylemsiz Sevmek…

Uzun cümleler kurardım seni anlatırken. Lugatımdaki tüm kelimeler ancak kirpiklerine kadar anlatabilirdi seni. Başına tac olup yakışacak papatya bulamazdım topraklarda. Teninin kıvamını çözemedi hiç bir dokunuşum. Eylemsiz sevmek gerekirdi seni. Çünkü en güzel kelime bile çirkin kalırdı dudaklarında. Güzel dediğim … Okumaya devam et

Emre KARACA, Şair Durağı kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | Eylemsiz Sevmek… için yorumlar kapalı

Son Gemi…

Bu sana yüreğimden ayrılan son gemi. Ne varsa sana dair bende kalmış, bir bir yükledim eksiksiz. Tek bir öpücüğün dahi kalmadı yanaklarımda. Yaşattığın hisleri, tattırdığın duyguları hatta sana yazılmış olan her kağıt parçasını… Gözümü bile kırpmadım yakarken. Aklın kalmasın sakın, … Okumaya devam et

Emre KARACA, Şair Durağı kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | 1 Yorum