Kategori arşivi: Rabia Ertuğrul

Kefalet…

Yazıyor bir adam; Gögüs kafesinde, Kasırgaya inat giden mahmur bir kuş. Parmağında alın teri, Çukur olmuş şakağında anılar, Kirpikleri hüzün yağmuru getirmeden, His tufanında mürekkepler kurutmuş. Sızlarken burun direği, Büyük dava uğruna koşmuş. Hesaba katmadan nefsini, Kalemini kırıyor hükmün zalimine… … Okumaya devam et

Rabia Ertuğrul, Şair Durağı kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | Kefalet… için yorumlar kapalı

AYNI HİKAYE

O gidince aklıma sen geliyorsun; Eylül ki ilk ayrılık ayı. Hangi olmayan birleşmenin? Son başlangıcı.. Habersiz bir kız cocugu, Gözlerinde sakladıgı duygu seli, Ne ara sildi hüznünü, Yahut yaşamamayı mı öğrendi? Ellerin zaman izi; Kirletti kalbini. Kimselerden kaçmayan korkaklığıyla, Hep … Okumaya devam et

Rabia Ertuğrul, Şair Durağı kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | AYNI HİKAYE için yorumlar kapalı

Mutlu Gün Bekçisi

Rüzgarın unuttuğu havayı Tüm bulutlara kafes yapan Göçebe silüetler arasında Güneşi gizlemeye çalışan Minik bir serçe Kanatlarını gözlerine perde yaptı Uçmak yerine Sahte güzellikler için Mutlu gün bekçiliği istedi Bir fazlasını bilmektense Işığını terk etti Belki zehir sözlerin Emektar hislerinden … Okumaya devam et

Rabia Ertuğrul, Şair Durağı kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | 1 Yorum