Beklemek adımla eş yazgımda,
İçimde sızım sızım hasret yarası.
Yorgunum, mecalim yok,
Gel!
Umut doldurmaz artık kadehimizi.
Aklımla oynama, yeter!
Ben bilmez miyim seni…
Zorlasan da yüreğinin yokuşlarını,
Aklın bana kaçar yine kuytularda,
Sarhoşluğumda konuğum olur.
Söyleşiriz fotoğrafın başında.
Gelişini hayalleriz sessiz, ürkek.
İnadı soyun at!
Gel de ortak ol muhabbetimize.
Çisil çisil sevda yağsın kelimelerimize.
Korkma!
Pişman olmazsın,
Pişman etmem sevdiğine…

Yeter ki sen bi’ gel.

Sümeyye KEŞÇİ