Kategori arşivi: Tuğba TURAN

ŞİİRE SEVDA…

Adıma Tuğba demişler, Bahtıma kederi vermişler, Bitmeyen bir tutkuyla, Şiiri bana sevdirmişler. Yazmadan duramam, Yoksa kendimi bulamam, Kâğıt kalem bana dost, Dostlarımsız duramam. Saçma sapan dünyada Kavgadan gelmez fayda. Ben bakarım yazdıklarıma Aşk yazar, sevda okurum, Hep güzellikler dokurum, Kine, … Okumaya devam et

Şair Durağı, Tuğba TURAN kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | ŞİİRE SEVDA… için yorumlar kapalı

İNSANA İYİ GELEN KİRPİKLERİN…

İnsana iyi gelen bir yanın var senin. Hüznümü gölgeliyorsun upuzun kirpiklerinle. Gerçeği hayalden ayırıyor her gelişin, Gidip kıyma, doğanın en güzel çiçeğine. Gecenin karanlığına benzer yüzün, Gece ürkütür teksen, sende gündüzüm. Korkularımı gölgeliyor upuzun kirpiklerin, İnsana iyi gelen bir yanın … Okumaya devam et

Şair Durağı, Tuğba TURAN kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | İNSANA İYİ GELEN KİRPİKLERİN… için yorumlar kapalı

DÜŞLERİMİN ELİYLE…

Yine toprağın koynundan aldım seni, Yine yıkadım pakladım gözlerimin hüneriyle. Giydirip kuşandırdım mavilerini, Ceketini tuttum düşlerimin eliyle. Yine, yakanda minnacık papatya. Baktın, Yine iki zeytin buldun tabağında. Bıraktın, Yine, yanağımda dondu gülüşüm var ya! Tuğba TURAN

Şair Durağı, Tuğba TURAN kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | DÜŞLERİMİN ELİYLE… için yorumlar kapalı