Kaçabildiğin Kadar Kaç…

Kaçabildiğin Kadar Yaşarsın

Sokağa düş!
Yürü ve düşün,
Yürüdükçe düşün,
Düşündükçe kaç kendinden.

Dilimde yokluğun acı duygusu,
Kaç uzaklara!
Denizlerden uzağa,
Dağların doruğuna,
Düşün, düşündükçe kaç!

Üşüyorum,
Sokaklar karanlık ve ıssız!
Korkular sarmış dört yanımı,
Ağır ağır ilerliyorum
Ve dilimde korkunun acı duygusu!

Bırakın!..
Konuşsun yosun kaplı duvarlar,
Ağaçlar ve de bütün canlılar,
Şahit olun yaşadıklarıma,
Dilimde hüznün acı duygusu…

Sokağa düş,
Düşün,
Düşündükçe kaç!

Sokaklar hep aynı
Evlerin ışıkları çoktan sönmüş,
Gökyüzündeki yıldızlar kayıp!
Yürüyorum,
Dilimde yokluğun acı duygusu!

Bir ses duyuyorum!
Bir ağlayış,
Bir feryat
İçimden kopan!

Sokağa düş!
Düşün!
Sonra kaç kendinden.

Murat Tursun

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.