Yürürken kumların üzerinde, ardında bıraktığın ayak izlerini gelip sildiği için, kızamazsın bir dalgaya.
Bilirsin ki denizden beklenen budur.
Ve yine kumsal da bilir ki; izi kalmaz gidenin
Fakat ayağı değer gelenin.
Deniz alır kumsaldan , verir yenisini tanelerin.
Düzen bu.
Şiddetli ya da sakin.
Aksamadan işler.
Sen ise, usulca geçip gidersin.
Anlayarak, kabul ederek.
Ne ilksin,
O gün gelene dek,
Ne de son olacaksın.
Yalnızca bir anısın, kumsal için.
Yalnızca bir an, senin için.
Saatlere değin.
İşte, yaşam bu.
Hatırasısın birilerinin.
Yaşam, hiç unutmayacağın bir hatıran senin.
Rânâ TEMİZ
