Ahmet Kiraz tarafından 2 Aralık 2018 tarihinde gönderildi

Ehl-i gurbetiz, yalnızlığın da erbabı…
Belki de o yüzdendir;
uzaklarda aradık hep sevdayı.
Yetmez mi artık ey ulu tanrı,
Bu defa da “garp” ile mi sınarsın sen bu canı.
Lakin öyle duru,
ve öylesine içten,
ve öyle sade ki…
Gül kokulu kelimelerden derdiği,
Nihavent makamı dizeleri.
Ve inan bana;
Sadece bunun için bile sevebilirim ben seni

Oğuz EMİNOĞLU




Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.