İç Dünyam…

Bi bulut olmak isterdim herkesin sığınağı
Arkamda güneşi barındırmak isterdim gerekirse yağmuru, karı
Bi bulut olmak isterdim dağınık ve sıradışı
Kim ne isterse onu görsün isterdim bazen bi kalem kutusu bazen can yoldaşı
Bi bulut olmak isterdim belirsiz ve dalgalı
Hayallerimdeki gibi tıpkı
Bi bulut oldum sonra bütün gökyüzünü kaplayan
Tam umutsuzluğa kapıldığınız anda yıldızlarımı parlattım
Ne renk isterseniz o renk oldum
Hangi şekile girmemi isterseniz o şekile girdim
Hepinizi içine alacak kadar büyük bi sevgi biriktirdim
Artık yalnız değildim güneş açtım o anda geceyi bastırdınız
O bulutu arkanızda bıraktınız
Anlamımı yitirdim benliğimi yitirdim kendimi bitirdim
Artık yalnızca bi şiirim ☁️

Zeynep Ertoğrul

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.