Etiket arşivi: Akrostişli Şiir

Gökyüzü gibiydi yüzü Özgürdü ama yalnız değildi Kararıp kızdığında bile Çepeçevre olurdu yüzü gökkuşağı ile Eksilirdi insan olmadığı zamanlarda Nabzı atmazdı insanın Sisli puslu havalarında İzini fevk yerlerden bile göremez olurdum Zamansız değil miydi zaten Yağışları, bir yalancı hüzündü Ağlayan … Okumaya devam et →