Bir öğlen vaktiydi gözlerine vurulduğum an.
Güneş en tepede,
Salınırdı başıboş bozkır,
Serseri bir rüzgarda zaman zaman.
Yanıma alıp tüm yaşanmış aldanmışlıkları,
Yaktım gözkapaklarındaki tek bir katreye kurban edip…
Bir acı sessizlik kapladı canımı,
Aldı beni ve dahi sana özlem bakışları.
Yavaştan kapladı beni sevdan,
Sardı bir martı telaşı uçurumlar boyunca.
Adımlatırım geleceğe düşlerimi şimdi,
Mutluluktur tek dileğim ey yaren!
Ellerinle titreşerek yürümek gibi…
Bulutlara asılı yağmurlarca yağarım.
Islanırsın bihaber,
Divane bir aşık gibi…
Ne çare kaçamazsın bu amansız sevdadan,
Kim alabilir beni sen denen bu çıkmaz sokaktan,
Adresimi bilir cümle alem,
Sol yanında tam da olmak istediğim yerdeyim…
Sezai ORUK
