Pencerem hasretlik hatıralarımın süzgeci
Göç eden yıllarımın muhasebesi
Gençliğim
Yaşlılık öncesi gözlerime vuran ilk perde
Ay geçer
Kuş konar
Yağmur değer önün sıra
Fısıltım olursun
Dem vurduğum her ne varsa
Rüzgar eser
Güneş doğar
İnsanlar konuşur yanı başında
Yalnızlığımı alırsın
Hatırsız bildiğim kimler varsa
Pencerem
Sen yegane sırdaşımsın
Nefesimin son gücü
Ben artık yolcuyum
Senden gayrısına yabancı
Billdiğimi unuttum
Gün solduruyorum kucağında
Beni hep güzel anlat yeşeren yapraklara…
Ahmet KİRAZ
