Anladım yüreğim gibi hüzün kaplamış gökyüzünü
İmkansız yollara bitap düşmüş ayaklarım
Gözlerim derin boşluklara saplanmış
Tükenen umutlarıma mı yanayım
Hasret rüzgarıyla savrulan hayellerime mi
Avaz avaz bağırırken gönül özüm
Ellerim semada yüreğim yalvarıyor Mevlâ’ma
Benimle usulca gözyaşı dökecek bulutlar
Mucizeler kapısını aralayacak
İmkansız dediğim ne varsa gelip kapımı çalacak
Günahsız yüreğim huzuru sükûtta bulacak
Kalbimin sızısı kúnfeyekún limanına sığınacak
Hasretler vuslat denizinde boğulacak…

Z_KÖSE