Gönül Sancısı…

Hüzünlü hikayemin baş ağrısı
Yandı küllendi kafamın cigarası
Taşsız topraksız gömdüm gönlünü
Malikanemin adı gönül sancısı

Adım da öldü benim
Soyum da geçti
Özümde iyi insanım ama
Yüreğim dağlarda dumanlı sızı

Göğe diktim hayalimi
Yağmurla topladım gâmı
Pek derinden gelir
Dertli sazımın tıngırtısı

Çekilin önümden görünmüyor
Bu şehrin evsizi, barksızı
Yavrusunu kaybetmiş gibi
Köyümün kasvetli, yangısı.

Mevlüt ÖZKER










Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.