Karanlıklara hapsolmuş bir şiirdi kendisi.
Anlaşılmayı bekleyen bir mahkumdu sanki.
Okudum, ezberledim bir solukta hepsini.
Öyle güzeldi ki o satırların her bir dizesi.
Ürkek bir ceylan gibi buğuluydu sesi.
Özgürlüğe açılan bir kuşun kilitli kafesi.
İçimi ısıtırdı onun sıcacık nefesi.
Gözlerimin feri, cümlelerimin öznesi.
Yıktı geçti beni, onun veda busesi.
Dilek KOCAŞABAN
