Yazamıyorum mutluyken,
Çünkü mutluluğa hiç şiir yazamadım.
Yazdığım her şeyin içi hüzün,
Aynı kedere bürünmüş benliğim misali
Sahi öyle değil midir ki ?
Mutluluğu hemen yaşayıp, hüznü süresiz tutmaz mıyız içimizde ?
Mesela kim mutlu olduğu an bi küllüğü dibine kadar izmarit doldurmuş?
Keza kim mutluluktan içip içip eski anılara gidip bir daha gelememiş?
Sözün özü hüzün insana yazdırır, gözyaşı döktürür de bir türlü içinden gitmez
Buğra GÜL
