Ahmet Kiraz tarafından 1 Kasım 2017 tarihinde gönderildi

Kederi kadere astık, tevekküllere sustuk.
Küstük içimizin olmazına, olduramadığımız ne varsa savurduk.
Var edemedik, yok bilmedik..
Gitmek ile kalmak arasında yürüdük sırat zamanında,
Düştük ateşlerin en hiddetlisine.
Üstümüz başımız kül rengi,
Solumuz, soluğumuz yangın yeri…

Elif BAYDUR

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.