ADINLA – Nedamet…

Çok zormuş be kadın,
Çok zormuş, kokunsuz
Nefes almak.
Ne sık nefesi daralırmış insanın,
Almak istediği nefes başka,
Aldığı nefes başka olunca.
Ciğerler kabul etmezmiş havayı,
Çok zormuş.
Çok zormuş be kadın,
Çok zormuş,
“Kendine iyi bak”mak,
“Yeme düzenine,
yatma saatlerine dikkat et”mek,
“Çok içme”mek,
“Tekrar biz olacakmışız gibi yaşa”mak,
Beklemek o günü,
O günün gelmeyeceğini bilerek beklemek,
Çok zormuş.
Çok zormuş be kadın,
Çok zormuş,
Mutlu günlerin fotoğraflarına bakmak,
Daha dün çekildiler halbuki,
Yüz yıl öncesinden kalma,
Uzak bir hayatın
Solgun anılarına dönüştüler.
Mutlu günlerin anılarıyla
Mutlu kalmak,
Çok zormuş.
Çok zormuş be kadın,
Çok zormuş,
Gelmeyecek seni,
Gelmeyeceğin bu evde beklerken
Evden çıkmak,
Alış veriş,
Temizlik,
Yemek içmek,
Hoş beş dostlarla,
Çok zormuş.
Çok zormuş be kadın,
Çok zormuş,
İzlemek gülünün solmasını yavaş yavaş,
Güneşi gösterememek ona,
Su verememek,
Can verememek,
Diriltememek,
Yalnızca bir seyirci olmak,
Tek seyircisi olmak,
Gülünün dökülen yaprakları hakkında bu filmin,
Çoktan çekilmiş,
Çok zormuş.
Çok zormuş be kadın!..
Sana nasıl kolay?

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Çağlar GÜRAY) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur

Bu yazı Çağlar GÜNAY, Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.