Adınla – OD

bildiğin…

Artık her sabah doğar güneş,
Adını çekerim ciğerlerime
İlk nefesim diye,
Yaşadıkça yaşayasım gelir;
Sevgindir, kaplamıştır içimi.

En güzelidir renklerin,
Göğün mavisine doyulmaz,
-Bulutlar şahittir gözlerime-
Baktıkça bakasım gelir;
Gözlerindir, vermiştir rengini.

Gezinir durur özgürce,
Değdiği her yer ürperir,
Susar ya bazen sözlerini,
Öptükçe öpesim gelir;
Dudaklarındır, yakmıştır tenimi.

Hasılı aşktır,
Dünyam döner,
Uydusu sen…

Aklımda sen varsın,
Fikrim sen…
Bilsen!..
Uzundur an, uzaklığında.
Hüzündür; eski dost, el eder,
-Yalan yok, özlenir de bazen belki-
Gitmem, sana çıkmaz yolları.

Yüzün düşer,
Cehennemi tanırım,
Bir kızıllıktır, alır dört yanı…

Har gibisin sen.

Gülersin;
Su yürür gövdeme,
Dallarım çiçeklenir…

Bahar gibisin sen.

Ölümden döndüren,
Yaratılmış ilk kadın,
Umudun kızlarını doğur.

Kadınların sonuncusu,
Yaşlan benimle!

Kışımı yaz eyleyen,
Yaratılmış ilk kadın,
Mutluluk şiirleri yazdır.

Kadınların sonuncusu,
Evlen benimle!

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Çağlar GÜRAY) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Çağlar GÜNAY, Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.