Yıprandım çok hem de çok,
Ruhum yorgun şu günlerde
Ne sevmeyi biliyor karşındaki ne sevmemeyi
Ne hissettiğini ne düşündüğünü bile bilmiyor ki
Senin yüreğini nereden bilecek?
Seni sevmeyi bilmiyor,
Saçlarının rengini, gözlerinin rengini bile
Bilmiyor..
Seni tanımıyor ki nasıl sevsin seni?
Oysa sen onu tanıyorsun,
Gözlerinin, saçlarının rengini biliyorsun,
Onun yüreğini biliyorsun
Ama o seninkileri bilmiyor?
Senin ruhunun rengini bilmiyor.
Hiç gökyüzünün rengini bilmediğin bir gece oldu mu hayatında?
Olmaz, olamaz..
Çünkü seven insan bilir gökyüzünün rengini
Onun gökyüzü senin ruhun olmalıydı ve,
Bilmeliydi senin ruhunun rengini
Ama o bilmiyor..
Çünkü o seni sevmiyor..
Bu yüzden unut onu sevdiğini,
Onun yüreğini, gözlerini, saçlarını unut
En çok gözleri unutmak yakacak,
Sonra da yüreğini unutmak.
Öyle günler gelecek bazen nefes alamayacaksın
Çünkü gökyüzün gitti, onun ruhu gitti
Ama daha iyi olacaksın
Yıpranmayacaksın..
Seven adam bilirdi senin ruhunun rengini
Ama o bilmiyor işte,
Bilmediğini de yüzü kızarmadan söylüyor
Bu yüzden unut onu
Unutmak boşa sevmekten daha az acı
Bunu bilerek yaşa,
Kapkara da olsa gökyüzün
Doğacak gökkuşağını düşünerek bekle,
Çünkü o senin gökkuşağın değilmiş,
Çok acıydı belki de bunu bilmek
Zordur, böyle şeyler
Öğreneceğiz düşe kalka da olsa
Sevmek kolay iş değil
Sevmenin rengini bilen azdır şu dünyada
Ama o bilmiyormuş
Ne senin yüreğini biliyormuş
Ne de ruhunun rengini
Gökyüzünün renklerine elveda de
Kapa gözlerini bu dünyaya
Çünkü o değilmiş senin gökyüzün…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Merve BAŞARDI) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.