Yazacaklarım birazcık uzun, belki birazcık vaktinizi alacak ama sizlerle paylaşmak istiyorum…
14 temmuz gecesi içimde çok yoğun duygular ile yarım baş ağrısı gibiydi sanki tüm evren ve hayatımda ilk kez belki de kendimi bu kadar dolu hissediyordum.
Biliyordum böyle olunca ne uyuyabilirdim ne de rahatça oturabilirdim.
Gecenin onca yarısı evin müsait yerlerinde sayısız kaç kez tur attım. Fakat nafile bir gram esnemedi içimi kemiren bu yanma hissi.
Ne yapsam ne yapsam derken en büyük unutkanlığım olan kalem ve kağıda sarıldım. Bir şeyler karalar rahatlarım diye.
Oturdum bir köşeye düşünürken gözümün önüne hep zulüm görmüş insanların hali ve onların kaybettikleri geldi.
Ve bir de bir çocuk…
Yalnız kimsesiz bir çocuk ?
”Nerede insanoğlu ?
Nerede vicdan ?
Neden sessizsiniz ?”
der gibi bakan bir çocuk…
O çocuğun sureti bana ”sanki hissetmiş gibi” 15 temmuz darbe gecesi öncesi Vicdana Mektup adlı aşağıdaki şu şiiri yazdırdı.
( Vicdana Mektup https://siirmolasi.com/?p=5223 )
Şimdi düşünüyordum da şiirin aksine iyi ki vicdanlı, zulme karşı duran, bekletmeyen insanlarımız varmış.
Rabbim bu darbe girişimine karşı malını, canını ortaya koyan tüm vicdanlı ve imanlı bu vatan evlatlarından razı olsun. İnşallah birliğimiz ve beraberliğimiz ebediyen hep böyle olur.
Ahmet KİRAZ
Şükürler Olsun için 1 cevap