Değeri yok hiçbir şeyin
Bu güzel havanın
Bu denizin
Bu güneşin
Bu İstanbul’un
değeri yok
Kaç nesil geçti
Bu şehirden
Bu topraklardan
Bu gök kubbenin altından
Ne kaldı geriye
Yaşanan hazlardan başka
Varsa biraz hoş sada
Belki güzel yetişmiş çocuklar
Bir avuç toprak
Birkaç gram kemikten gayri
Kaç kişi diyecek
“İyi insandı” diye
Hem deseler ne yazar
demeseler ne
Sen tadına vardın mı yaşamanın
Ondan haber ver
Gerisi laf-ı güzaf
Yaşadım diyeceksen eğer
şu anı yaşayacaksın
Silkele omuzlarını
Bırak geçmişin ağırlğı dökülsün üzerinden
Ne de gelecek korkusu kalsın içinde
Al karşına
sana bakan iki gözü
Tut iki elinden birden
Sonra tut ince belli kadehi
Vur şerefine şu şerefsiz dünyanın
Bu balıkta lezzet
Bu rakıda mayhoşluk
Bu kafadaki kıyaklık yeterse yeter
Yetmezse de sen bilirsin artık
…
Bu eserin telif hakkı yazarın (Ahmet EMECAN) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
