Yorgun Kalp Islığı

yorgun kalp ıslığı
nihai yaram
saniyenin ilmiğine yapışık üfürüm gecelerde
oysa ki diye başlayan cümleler hiç benlik değildi
sensizliği dirilten sessizliği tanıdım

kal hesabı yaparken kaybolan hücrem
tedavisizliğim
demlik hesabıydı hep seni yeşerten sabahlar
adım başı güneşi kovalar mı insan
ben kovaladım
belki diye

neyin nesi bu
nasıl bir yokluk
kapıma düşen, pencereme doğan, rüyamı bölen
her yerde bir sürü bir sürü bir sürü sen

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Yorgun Kalp Islığı için 3 cevap

Yorumlar kapalı.