Dağların eteklerinde bir mızıka sesi
Ve müzik durdurulamaz
Arada bir ateş böceği
Bazen bir keçi nefesi
Bazen de bir yılanın kocaman patileri
Ve sensin bu dünyanın
Ağaçtan balon yapan
Uçurtmaları denizde uçuran
Zehirli vişneyi yiyen prensesi
Arada bir uzat saçlarını yerden göklere
Tuhaf gelmez 5 parmaklı uzaylı elleri
Gerek yok sözlere
Gözlerinin gevezeliğidir susmamın nedeni
Bak bir köstebek yuva yapmış Everest’e
Bir fil yüzmeye çalışıyor Sahrada
Ben de seni seviyorum işte
Hepsi aynı şey değil mi
Kaçmaya çalıştım senden
Gittim atladım Pasifiğin ortasına
Ardımdan cücelerin atladı
Sonra konuşan bir karınca
Ve onun üstünde bir balina
Hepimiz kupkuru hayat bulduk
Bir fidanın bin yıllık köklerinde
Çok mu seviyorsun mutlu sonları
Bundan mıdır kırmızı başlıklı kızın
kurtla dostluğu
Bu hikaye bizim hikayemiz bırak onları
Düzgün yazacaksan yaz beni
Bıktım artık prens öpen kurbağa olmaktan
Hem kalemin de çok yeşil
Kelebekler konuyor arada burnumun ucuna
Korkuyorum dudaklarında boğulmaktan
Ya çek çıkar beni ya da sil izim kalsın sadece
Arada bi hatırlasan da yeter
Belki daha vefalıdır havuç yiyen salyangoz
Belki o daha çok sever…
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Serkan Tonbul) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
