Bir hamak olsun, şehirden kilometrelerce uzaklıktaki yazlığımızda.
Sıcak günleri geride bırakmış olalım; hava ılık olsun.
Sabah kalkmış, tahta çardakta müzik yapmışım;
Yorulmuşum.
Gitarı koyayım masaya.
Geçeyim hamağa.
Naif, en ince piyano seslerini bütünleştireyim rüzgârın sesiyle.
Sesler flulaşırken,
Sanki kulak deliklerim sarkmış, duyma yetisini kaybetmiş ve rüyadaki fantastik seslere geçmişken;
Kirpiklerim de ön sevişmeyi bitirip bir bütün olduğu anda, sen gel.
Gövdemin üstüne uzanıver.
Kafanı göğsüme yerleştir ve uyu.
Tedirgin olayım düşeceğiz diye.
Sonra, mayışmış olmanın verdiği mahmurlukla elim saçını okşarken birden bütün enerjim yok olsun ve hareket edemeyeyim.
Etmeye çalışayım ama ediyormuş gibi olayım.
Uyku hâli…
Üşüyelim…
Kalkıp şeftali yiyelim…
Son şeftalilerimiz olsun üstelik…
Eve gidelim…
Yarın da İstanbul’a geçeriz.
…
Bu eserin telif hakkı yazarın (Ertuğrul KOÇLAR) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
