Eylül sonuydu
Okulu kırdıklarımız geldi aklıma
Dar sokaklarda uçurttuğumuz kargılarla.
Geceleri kırlı yorganlarımız sınıf olurdu.
Öğretmenimiz şefkatli anamız.
Gün sokak arasında baslar
Gece pencereden baktığım yıldızlarla biterdi.
Özlenenler var şimdi
Çizilen dizim, şefkatli bakışlar
Öksüz oyuncaklarım, buruk gülücüklerim
Anlaşılan okul da hayat gibi kısaydı.
Yine bir eylül sonu
Aklıma sen geldin
Hayat seninle sokakta başlar
Her akşam evinin önünde
Ayrılıkla biterdi
Kısacık gelirdi günler
Sonbaharın doyumsuz anlarında
Kimsecikler yokken sokakta
Eylül güneşi ve gölgen olurdu
Sana son defa bakışım
Unutulmayacak anılarımızı besleyişim
Hatırlıyorum….
Eylül sonuydu
…
Bu yazının telif hakkı şairin (Mehmet Özcan YASDIBAŞ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
