Ellerde yine bir kalem
Ne yazacağını bilmiyor
Tıpkı hayat gibi
Sessizliğe sessizlik ekliyor
Bir iki derken üçüncü gülde soluyor
Ölüler dirilip tekrardan ölüyor
Başka başka yerlerde aranan bir ruh
Aslında hep hep aynı yerde duruyor
Gözler açık lakin göremiyor
Siyaha hep beyaz deniliyor
Açılmış eller umut beklesede
Artık bir yok oluş başlıyor
…
Bu yazının telif hakkı şairin (Enes Duymuş) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
