Ölüm de Korkuyormuş Karanlıktan…

On ikiden sonra gel… Tam On ikiden sonra…
İklim bu pencerede değişecek
Şifa fışkıracak allı topraktan
İğde koklayacağız
Uçlarını hiç kırmadan, canını acıtmadan, dalından…

Güneş söz verdi son duamda
Karları omuzunda taşıyacak
Toprak iki kat kararacak
Çamur kokmayacak mavi gömleğin
Badem yiyeceğiz tuzlu tuzlu
Çiğdem topladığımız sarıkayadan

Gel… Gel işte…
Çık gel bu amansız uykudan
Gelişin on ikiden sonra olsun
Ölüm de korkuyormuş o karanlıktan…

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Ölüm de Korkuyormuş Karanlıktan… için 2 cevap

Yorumlar kapalı.