Ben kalbime bile hükmedemezken
Senin bütün benliğimi ele geçirmen,
Amansız hükümsüzlük bunun adı.
Güçsüzleşiyorum.
Rüzgarda yön bulmaya çalışan
Sarı bir yelken,
Onu kendime benzetiyorum.
Duyduğum tek ses
Ritmi bozulan kalbim.
-Ha, bir de yatak var, arada gıcırdıyor.-
Ellerim titriyor…
Bir yudum daha alıyorum kahvemden.
Kaleme de söz geçiremiyorum,
Nedense hep seni yazıyor.
Dedim ya,
Amansız hükümsüzlük bunun adı.
Sesini duysam,
Cennetin kuşları ötüşüyor sanıyorum.
Ama duysam;
Duyamıyorum.
..
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Ezgi FURTIM) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
