Belki…

uzun uzun sessizce kalalım
bir koşu hayallere dalalım
bir soluk dağ bayır durmadan koşalım
sonra yorgunluğumuzu toprağa verelim
batan güneşe karşı sahil kenarında ay yansısın yüzümüze
balık ve bol salata
bol iltifat
hoş bakışlar
saati zamana satalım
biz hep güneş batarken kalalım
belki bir keman gelir
ıslak bir hava çalar
seninde bildiğin o parçayı söyleyen bir ay bir de yıldız çıkar
rüzgar ses verir arada dalgalara
sonra yıldız kayar
gece hiç bitmeyecek gibi yavaş yavaş gözlerden kaçar
eller yalnızlıktan sıkılır belki bana kaçar
gözler sözlerden sıkılır bana bakar
belki üşürsün omzun omzumla kaynaşır
ne biliyim birgün sonunda belki aklın kaçar
fikrin de zikrin de kalbin de ben diye atar…