“Nasıl başlarsam başlayayım bir yerlerde ola ki; denk gelirsen ki gelmeni ümit bile etmezken ben sen umut ediyorsan cehenneme düşseydin daha iyiydi senin adına”! …
***
“sen diye başlasam da sen ben diyerek üstlenme yazdıklarımı
bunlar benim hayatımın parçası bizim hayatımızdan değil bu kalıntılar”
Adını sen koy. Ben yorgunum.
–
Baktığın yerler de görmek isteme beni
Bakmakla görünmeyeceksin ki beni
Hislerin hissizleştiğinde kalp atışlarını hissettiğin yerdeydim
Şahsen bende böyleydi damarımdan geçen kan sen diye haykırırdı kalbime
Hissizleştiğin de anlayacaksın nabzını yoklarken hissedeceksin
Yokluğum derin izdırabını her nefeste çekeceksin içine
Her nefesin sana zehir olacak kan kusacaksın içten içine
Bir dakikaya bile ihtiyacın olacak aldığın her nefesin batarken ciğerlerine
Sızım sızım sızlayacak için kan damlayacak gözlerinden
Uykusuzluktan mosmor göz altların gözbebeğin ağliyor ben diye
Gözlerinden dökülen kan katreleri mezarını bulacak gamzen de
Gönlüne düştüyse bir kez alev o alev köz olur kor olur
Değersen eğer yandıkça yanarsın kül olmadan
Gözlerinden süzülen kan katreleri düğümlenecek gamzen de
Konuşmak dertleşmek istedikçe kafayı yer noktaya geleceksin
Ah şu güvensizlik! vah şu kader! mertleri değil namertleri seçtin
Düştüysen bırak hayıflanmayı bak yoluna git yoluna
Kendini biraktığın müziklerle kaybolacaksın kendini bulamayacaksın
Her sözü yakacak seni için kor ateşlerle dolacak
Ben gidince senden en sağlam parçan koptu
Yarınlar sana çıkmayacak dünlerinde ben yoktum
Gökyüzü ne kadar yalnız biz onda bizi düşlemezken
Kuşların isteksiz çırpınışlarına şahit olmak acı yürekte sancı
Cehennemi merak etme ben düştüm içine
Merak etme sana da çok uzak olamadı cehennem!
Kendi Kalemimden Dökülenler – Ünal OK
22.40 – 03.08.2015
…
Bu eserin telif hakkı yazarın (Ünal OK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
