K.K.D – KAL…

Beynim çatlıyor düşüncelerim harpte
Kafamın içi savaş alanı darbeler içte
Kalbinin derinleri yara bere en içte
Harplere darbelere karşı dirençte
Ben ki yaşamıyorum ölü de değilim
Ne kadar da garip değil mi?
Ölüm döşeğine düşünce film şerdi
Hayat, bayatlamış senaryo dizisi
Nutkun tutulması sözcüklerin düğümlenmesi
Her anım keyfin kederi
Bizdeki dert sokaktaki köpekte yok
Bizdeki huzur da sokaktaki köpekte yok
Yok, hiçbir şeyim var her şeyim.
Didik didik didikledim kalbimi en derinine kadar
Varlığından eser tarihi müzeler de artık
Rafa kalkan spontane ürünler gibisin
Kendiliğinden olacaksa olsun
Vakit akıp giderken götürüyor kalanları
Gözüm kapalı da giderdim sana çıkan yollara
Gözümü kırpmadan oluk oluk yağsa da yağmur
Yollar olsa da çamur, dert etmez tasalanmazdım
Çıkmaz sokağın ortasında dur ben bütün yollarda çıkarım sana
Hep derler kal bir sigara içimlik, sen sigarayı boş ver
Kal bir değil binlerce şiirlik,
Gözlerin, saçların, tenin, nefesin,
Her şeyinden ben alırdım ilhamı perilere ihtiyaç duymadan
Saçlarını rüzğar kımıldatsa sen hissetmesen de yanardım ben
Fırtına çıksa gögüs gerer karşı koyardım bir zamanlar
Sürükleyip götürecek olsa da umurum da olmazdı.

Kendi Kalemimden Dökülenler – Ünal Ok

09.08.2015 – 23.32

Bu eserin telif hakkı yazarın (Ünal OK) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.