Bilsem…

bilsem ki bir gece bir yıldız gibi kayıp düşeceksin ellerime
Yasak kılarım uykuları, haram olur her düş
Bir ben kalırım nöbetine bir de ay şahit

Bilsem ki kuruyacak tüm denizler ve sen de deniz kızı
Hep ağlarım çağlarım dolar taşar koca derya
Ve sen hiçbir şeyden habersiz en güzel mavilerde dolanır durursun.
Yeter bana

Bilsem ki yarınların hep benlen
Bak o zaman sen cümbüşe
Güneşe dur derim hacı
Dur tabi ne zaman ki yarın bu an dedin
Şimdi yarınlarıma doğ derim
Ama öyle doğma değil
Önce sabahında serçelerin en tatlı melodileri
En uzak iklimlerden kopup gelecek kırlangıçlarım
Bir telli turna sürülecek yemyeşil ovalarıma
Dağlarımda karkar derelerime can suyu karlarını sunacak
Gelinciklerim salıncak nazlı nazlı
Onları incitmeden esecek sabah yelim
Sen gözlerini mahmur mahmur açarken aydınlığa
Ben ellerimden filizlenen karanfilleri kucağına dılduracağım
Bir tebessüm yayılırken yüzünde
Tüm yeminli ağaçlar çiçeğe duracak

Bilsem ki beni seveceksin noktayı koyarım dizlerime. sen şiir gibi her gün okunası, dilime bal olur,yüreğime şifa olursun.
Ah bir bilsem.

Bu şiirin telif hakkı yazarın (Mehmet Özcan YASSIBAŞ) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

 

Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.