Vefasız Yalnızlık…

Kurudu… Yaprağına küstü yeşeren dallar
Eridi… Köklerindeki toprak sevdası
Kırıldı… Gövdesinden sol yanı
Utanmadı… Onu susuz bırakan en yakınları

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.