Uç Uca Yalnızlık…

Umut kuruttum mevsim ıslağında
Pencere kenarı yeşile nazır
Hem de ağırlıksız, rüzgara nispet uçuşan güller

Saymadım kaç hüzün oldu güzün dövdüğüm
Susuz oluklarda deri döktüğüm
Firar ettim bu yüzden
helalinden gözlerin dünyasına

Huzur yaktığım yanaklarda ömür salmaya

Kara hesap zamanı şimdi
Deli bilindiğim civar delik artık
Mutsuzluk uçuyor bacalardan bacalara
Çakıl taş eksitmiş habersizim ekmek ocağında

Kovalamaca bitmiş
Habersiz muamelesi arayanda da, arananda da
Şimdi bana koyun koyun uyumayan diyar lazım
Cenaze namazları kalabalık, ölümü az olan

Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.