Gece rayında ufalanır
Tuhaflar, istasyonsuz gerçek
Uyku susuz hediklenir
Gecikir gün, solar çiçek
Dakikada bire düşer düşler
Kırılır, dişsiz tevek
Unutulmayan salkımlarda suretlenir
Gitmek durur, hızlanır yürek
Doğunca güneş her şey susar
Düzelir boğulmuş nefes tek tek
Soğuyan terinde düğümlenir
Gömülür toprak, gelmeden güzlek
Ahmet KİRAZ
