Kadın…

Kimsin sen kadın?

Ateş gibisin.

Gölgeler şehrinde görünmüyorsun.

Yoksun lâkin dokunduğunu yakıyorsun.

Kimsin sen kadın?

Hava gibisin.

Seni içine çekmeyen ölür.

Lâkin çekenin tek hayali ölüm.

Kadın. Kimsin sen?

Kimlik arayan bir vücut gibisin.

Kokun toprak,bakışın uçurum,sesin rüya.

Adın yok be kadın.

Hikayen ne? Geçmişin var mı?

İntihar eden bir kelebek gibisin.

Önce süründün uçmak hayaliyle.

Sonra ilk kanat çırpışında ateşe attın kendini.

Kadın sen veba mısın,deva mı?

Virane misin,divane mi?

Kadın. Söyle bana.

Sen merhem misin,meryem mi?

Tanrı mısın,put musun?

Duruyor musun,görüyor musun kadın?

Aslında belki sadece rakı gibisin.

Saf duruyorsun,saydam. İçin dışın bir sanılıyorsun.

Ama içine saflık girdiğinde,renk değiştiriyorsun.

Sen umutlu musun,umut mu?

Kestiremiyorum kadın.

Ne seni,ne bileklerimi.Ne seni,ne bileklerimi.

Tanıyamıyorum kadın.

Ne seni,ne aynamdaki beni.

Söylesene kadın.

Beni alıp nereye gittiniz seninle?

İntihar mektubu yazdın mı peki?

Yorulmakta olan her gönülden tek tek özür diledin mi

tanrılığını yapıp?

Yoksa basit bir put gibi durdun mu öylece?

Emin Yurtgül