Etiket arşivi: Vuslat/sızım…

Vuslat/sızım… bir mevsim daha ölüyor beklerken gelecekmişsin gibi bekleşirken tanışıklığımızın küllerinde bir gün… yeniden bir gün çık gel seni benden esirgeyen yerden ve usulca; ”bu bir hasret tuzağı bekçisiz kalp yangını hüzne gemi yok bu limanda ıslağını sil yüreğine konmadan” … Okumaya devam et →