Etiket arşivi: Son Dem… Boz Yalnızlık…

kilitli taşlar kaldırım boyu yalnızlığa inat sımsıkı iğde ağacı gücü yettiğince dört duvara boz güneş pencereye uzanan kar taneleri, frekans başına düşen onluk gurbet türküsü gibi tek başına konuşan bu yoksun mevsimin çığlığı sükuneti yaran demir kapıya yaslanmış çelikten bozma … Okumaya devam et →