Etiket arşivi: Garip Bir Ben…

Hızlı nefes alınıp da, soluğunun kesildiği odamın her yerinde Seni izliyorum.. Aramızda bir ter uzaklığı olduğu yıllarda Dokunamayışların verdiği vaveylası Bir ağıt gibi yüreğimi dağlar hep.. Oda’mdayım.. Sensizlerdeyim.. El’lerin dili hesapsızdır, Tenimin her hücresini yokluğunla terbiye ederlerken Hücrelerim teninin kokusunu … Okumaya devam et →