Sen…
Derya, Denizden öte,
Okyanus gibisin sevgilim…
Derinliği, gözlerin
Dalgası, saçların
Durgunluğu, sessizliğin
Coşması, gülüşün meleğim…
Ben…
Koynunda bir balık…
Varlığın ile
Nefes alan,
Gözleri ışıl ışıl, ışıldayan
Bağrında çırpınıp
Sayende hayatta kalan…
Yokluğunda ise,
Koskoca bir yalan…
Metin KARA
