Sevgili Evren…

Oldu ve dahası yok
Yok ve oldu
Ocak ve renksizken hava
Bir dahaki ocağa belki diye konmaz gül kapıya
Kulak kapıda
Gül,bitiminde sabahın
Seviyoruz ölesiye Tanrım
Ve ölüyoruz
İhtimalsiz
Kafamı kaldırıp şöyle diyorum:
Rüyam vuruldu Tanrım
Yenisi doğmadan düşsün gençliğimden
Rüyaya hep gebe mi olmak
Olacaksa ben kimya laboratuvarlarında
Sevmediğim derslerde
Formül üretmeyeceğim
Beni çevir Tanrım
Ben formülden formüle atlayamıyorum
Atlayanlarla bir tutma
Elbette rica bu Tanrım
Beni çevir Tanrım
Tek ricam bu elbette

Sevda ÇELİK







Bu yazı Şair Durağı, Sevda ÇELİK kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.