Yansımam…

Geçenlerde aynaya baktım;
Ruhsuz bedenimde canlı kalmış birkaç saç telim,ağarmaya başlamış.
Bakmaya kıyamadığın yüzüm,yaralarla donanmış.
Gözyaşı diye akıttığım kan damlaları,elimi ıslatmış.
Sarılmak istediğin kollarım,acizleşmiş.

Geçenlerde aynaya baktım;
O pembemsi hayallerinde yaşayan kız, ölmüş.
Akıcı giden hayatı,beyhudeleşmiş.
Sevgisizlikten, yıpranmış.
Bir de sırtı, bıçaklarla taşmış.
Belki fark edersin diye, içindekileri haykırmış.
Belki güvenirsin diye,dilini kesmiş.
Belki bırakmazsın diye,sırtındaki bıçakları ayıklamış.

Geçenlerde aynaya baktım;
Meğer, yüreğinde sevilmek için çırpınırken yok olmuşum.
Kendimi sözlerinle yüceltirken,sefil düşmüşüm.
Seni unutmuşum gibi yapmaktan,perişan gözükmüşüm.
Sen ben de hürriyetini korurken,ben ise sadece sana esir düşmüşüm.

Hasret ŞAMİ







Bu yazı Şair Durağı kategorisine gönderilmiş ve , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Yansımam… için 3 cevap

Yorumlar kapalı.