Kuşlar uçtu, kanatlandı melekler,
Hz anka bile doğdu yeniden.
Yaşamın sebepsis anlamı,
Çekti vurdu yeniden.
O açılan saç telin,
Belime pranga olarak tutundu yeniden.
O defter eski miskin armağan,
Yeniden düştü Kaf dağından gözümden.
Bir oyuncak Ayım olmasın,
O senin miskin armağan.
Dil tutuldu aysarın mücadelesiyle,
Çéşmeler tersten aktı herbir yerde.
Elimde oyuncak tabanca,
Çok alıştı bu süliyet.
Karanliktan korkan çocuk,
Korkularına hasret.
Pes et derdi rüyalar,
Onlarıda görmeyen ömere.
Bir anne sesi duydu duygulandı yeniden,
Bu rüyalar benim,olmasın adım rüyakar.
Ömer Faruk YILMAZ
