İnsanlar tanıdım vakte komşu
Her biri şaşırtmak üzerine yetenekli
Tamam işte dediğim de yanılgı
Bunun ne olduğu belli dediğim de ondan farksız
Sonra büyüdüm
Sonra her şeyden bir bir okunaklı büyük bir vazgeçiş
Otuz küsür seneyi görmezden gelecek kalınca çizik
Yeni öğrenircesine tüm istisnaları yok saymak
Ve şimdi ise;
İzliyorum köşeye çekilmiş esrarengiz bir adam olarak hayatı
Ah çocukluğum !
Oysa kediler ne güzelmiş
Şarkılar nakarattan ibaret değilmiş
Bulutlar ise o kadar uzak
Değsen her şey üste sinen güz kokusu
Yaşlanmak hiç yokmuş
Ahmet KİRAZ
