Anne…

Seni yazmak eskiyi dökmek taş duvarlara
Sarkan sarmaşıklardan çocukluk yapmak
Hatırayı tutmak canlı bir çiçek gibi vazoda

Bir tek ben büyümedim neşen ile
Gözlerine bakınca bir tek bende dün koşmuyor önümden
Solgun yüzünde onca hayatın izi var

Kamburun ne kadar güzel
Derinleşen nefesinin bizi anan son duaları da
Tek renk fotoğraflarda saklanmış gibi tüm elinin dokundukları

Uzat yumuk ellerini yassız duvarımın temeli
Kandırmasın zaman, erimesin ödenmez bu vefa
Bağrında uyuyayım kırk günlük bebek gibi

Ahmet KİRAZ




Bu yazı Ahmet Kiraz Şiirleri kategorisine gönderilmiş ve , , , , , , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.