Denge,samanlıkta iğne gibi.
Her şeyden biraz az,
Her şeye biraz fazla,
Her zamana geç…
Dümdüz yaşanır mı hiç?
Mesela kaldırımda baş kaldırmış bir parke taşı,
Ya da betondan büyümüş çimenler…
İncecik sokaklarda sıvaları dökülmüş binalar,
Neye isyan ediyor onlar?
Ve neye isyan eder insanlar?
Aykırılık, ayrılık…
Olağandan, olabilecekten uzak.
Belirlenmiş nesnelerden kaçarak.
Ölçülmüş değerlerden…
Bu yüzdendir ki;
Ölçemedim ben hiçbir şeyi,
Ne sevgiyi ne nefreti,
Ne acıyı, ne sevinci.
Ağırlığı da, uzunlukları da…
Hem uzunluklar önemli miydi uzaklıklar?
Ve bir ölçü gerekir miydi duygulara?
Evet, bir ölçü en adaletlisinden….
Ayşegül IŞIK
