Neden her cümlemin öznesi gözlerin?
Neden tüm saptığım yolların sonu senin sokağına çıkıyor?
İçime çektiğim her nefes bir bukle sen kokuyor.
Her sabah doğan güneş tıpkı sen gibi yakıyor tenimi.
Poyrazlar tıpkı sen gibi uğramadan geçiyorlar yamacımdan.
Zihnim bana senli oyunlar oynuyor.
Bu bana kim olduğumu hatırlatıyor.
Ne için yaşadığımı ve kim için öleceğimi.
Bu kadar çok varken hayatımda nasıl oluyor da yoksun yanımda.
Bilfiil yaşarken seni, sen nasıl oluyor da gittiğini kabullenmemi bekliyorsun.
Biz nasıl olduk böyle senli benli?
Biz sigarayı bile tek bir nefesten içerken nasıl olur da soluksuz kaldık birbirimize.
Şarkıları tek bir dilden söylerken şimdi farklı notalarda farklı duygular peşindeyiz.
Biz diyorum da…
Galiba biz eski plaklarda kaldık.
Şimdi sen var ben var; bir biz edemeyen.
…
Bu şiirin telif hakkı yazarın (Emre Karaca) kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
