Vaktin solgunluğunda başlar yeni güne medet
Ve denizi gözlerin kölesi yapandır uçurum
İki mavinin arasında faslın bercestesi
Gelgitlere takılır seyrüsefer bir ömür
Dolanırsın özlemini duyduğunun kokusunda
Cemalinde parlar pür neşe çocukluğun
Koşarsın gökyüzünde nefessiz elif gibi
Otuz dediğin yaşta küçülür o an seksen dediğinde
Artık şeker kütürdettiğin yaştasın
Kötüyü yaşamadım say, omuz ver umuda
Yeşersin kuruyan dalın
Ahmet KİRAZ
