Eski usul çocuklardanım ben, babamın yanında, ayağımı
uzatmışlığım, bir tane bile sigara içmişliğim yoktur mesela.
Sigarası bittiğinde odama usulca kapıyı tıklayarak girip
yüzüme bakmadan sigara istemişliği olmuştur ve benimde
aynı hassasiyetle paketi gizli yerinden çıkarıp bir tane
vermişliğimde. Hasta olduğunu öğrendiğimiz gün birlikte
paketlerimizi buruşturup atmış olduğumuzu da iliştireyim
şuraya. Sesimi zaten yükseltmemişimdir de itirazım bile
olmamıştır tek bir sözüne.
Dedim ya işte eski usül çocuklardanım ben. Seni seviyorum
baba en son ne zaman dedim hatırlamıyorum mesela. Elele
dolaşıp gezdiğim yaş en son kaçtı onu da hatırlamıyorum.
Severdik birbirimizi bunu ikimiz çok iyi bilirdik te dile
getirmezdik işte. Şimdi otursa karşıma “Seni çok
seviyorum babam” desem. O zaman biz aynı biz olur
muyduk onu da bilmiyorum.
Eski usül bitireceğim sözlerimi. Kıymetini bilin
yanınızdayken sevdiklerinizin. İlla seni seviyorum demeye
gerek yok ama illaki belli edin sevdiğinizi.
Son gördüğümde usulca dokunmuş çaktırmadan
ellerindeki sevmiştim babişkomun. Ohhh ne iyi etmişim.
Birde odaya beni yanına almadıklarında ikimiz
gülümseyerek el sallamıştık birbirimize. Ne güzel veda
etmişiz meğer birbirimize haberimiz olmadan.
Babalarımızın, baba adaylarımızın günü kutlu olsun. Hadi
bi sarılın şimdi benim için…
Zeyno
